Δεν υπάρχει κανείς που να έχει πει ποτέ «Βαρέθηκα τον σκύλο μου, το παιδί μου, ή το φυτό μου». Δεν συμβαίνει γιατί σε αυτά ανακαλύπτουμε κάθε μέρα κάτι καινούριο και τα βλέπουμε να αλλάζουν.  Πολλοί όμως έχουν φτάσει στο σημείο να πουν «βαρέθηκα τον σύντροφό μου», γιατί δεν έχουν κάποια προσδοκία αλλαγής από τον άλλον. Όταν είσαι πολύ κοντά με κάποιον, νιώθεις ότι ξέρεις τα πάντα γι’ αυτόν , τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στοιχεία του, κλείνοντας έτσι αυτόματα την πόρτα κάθε ενδεχόμενης αλλαγής του .

Υπάρχει μία ομορφιά στο να αποδέχεσαι τον «άγνωστο» κόσμο του άλλου και να αναζητάς σε αυτόν το κάτι διαφορετικό, παρά να εκλαμβάνεις τα πάντα ως δεδομένα. Αντί λοιπόν να δεις αυτό που ήδη γνωρίζεις, ψάξε κάτι διαφορετικό στον άλλον. Κάθε άνθρωπος έχει αναρίθμητα στοιχεία της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του που μπορείς καθημερινά να ανακαλύπτεις σε αυτόν. Δεν γίνεται ποτέ να ξέρεις τα πάντα.

Και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποδέχεσαι και δεν αγαπάς τον σύντροφό σου όπως ακριβώς είναι. Πρόκειται για την αλλαγή της δικής σου προσωπικής οπτικής ώστε να τον δεις σαν έναν άνθρωπο εξελισσόμενο, με δυνατότητες αλλαγής.