Για να είμαστε ειλικρινείς το να χάσει κάποιος βάρος δεν ειναι και κανένα σπουδαίο κατόρθωμα. Σαφέστατα μας δείχνει οτι κάποιος άλλαξε τις συνήθειες του, μπήκε σε ένα σκληρό πρόγραμμα και θυσίασε κάποιες απολαύσεις του, αλλά μεταξύ μας τώρα, αυτό αφορά τον ίδιο και καθόλου δεν επηρεάζει τις ζωές των άλλων, επομένως δεν μας αφορά. Όπως δεν μας αφορά αν κάποιος άλλος έβαλε βάρος, έβαψε τα μαλλιά τουμπλε ή αποφάσισε να γίνει βουδιστής.
Η απώλεια βάρους και ο ενθουσιασμός που την ακολουθεί είναι ακόμη μια απόδειξη του «ρατσισμού των κιλών» που υπάρχει γύρω μας. Αυτής της ανελέητης κριτικής και του ζυγίσματος των ανθρώπων που οδηγεί στην αποθέωση – αν κάποιος κατάφερε να τα χάσει- ή στη λύπηση- αν κάποιος πάχυνε.
Μια διάσημη γνωστή μου, η οποία δεν χαρακτηρίζεται για τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια της, κάθε φορά που με βλέπει μου λέει πάντα «αδυνάτισες; Τι ωραία», είτε έχω όντως αδυνατίσει είτε έχω βάλει πέντε κιλά. Προφανώς πιστεύει ότι αυτή είναι μια ευγενική φράση που της λες στους ανθρώπους κι εκείνοι νιώθουν όμορφα. Πόσο κλισέ ε; Προσωπικά νιώθω περισσότερο περήφανη αν μου πεις ότι είδες μια συνέντευξη μας στην εκπομπή και κάτι σου άρεσε ή σε επηρέασε ή ότι είδες κάπου την κόρη μου και ήταν πολύ ευγενική. Θέλω να πω δηλαδή ότι απ’ όλα τα «μπράβο» που νομίζω ότι αξίζω το αν έχασα πέντε κιλά δεν είναι ένα από αυτά.
Οι άνθρωποι γύρω μας χάνουν συνέχεια βάρος για λόγους που δεν ελέγχουν. Οι καρκίνος θερίζει, τα αυτοάνοσα, οι διατροφικές διαταραχές. Το να βλέπεις έναν άνθρωπο στο δρόμο που έχασε κιλά χωρίς να ξέρεις αν προσπάθησε γι αυτό ή αν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα είναι άβολο, αγενές και δείχνει έλλειψη ευαισθησίας όπως παλιά βλέπαμε μια γυναίκα που έβαλε κιλά και τη ρωτούσαμε αν είναι έγκυος.
Το θέμα των κιλών είτε αυτά είναι πολλά είτε είναι λίγα δεν πρέπει να είναι θέμα συζήτησης σε κανένα τραπέζι, σε καμία ξαπλώστρα και σε κανένα γραφείο. Ο καθένας είναι αυτό που είναι και τέλος. Στα αγγλικά το λένε “weight naturalism”. Δηλαδή δεν το συζητάμε όπως δεν συζητάμε αν κάποιου τα μαλλιά είναι ίσια και κάποιου άλλου σγουρά.
Για να τελειώνω με όλα αυτά, θέλω να πω ότι το να χάσει κάποιος κιλά δεν τον κάνει καλύτερο από τους υπόλοιπους όπως το βάλει κάποιος κιλά δεν τον κάνει υποδεέστερο. Το να λες συγχαρητήρια σε κάποιον που αδυνάτισε του δημιουργείς αμέσως το άγχος ότι θα τον απορρίψεις αν τα ξαναβάλει. Ας αφήσουμε λοιπόν αυτή τη συζήτηση για τα κιλά, τα πολλά ή τα λίγα και ας εστιάσουμε σε αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά και αληθινά μας χαρακτηρίζουν ως προσωπικότητες. Την καλοσύνη, την ενσυναίσθηση, την εργατικότητα, την εξυπνάδα, τη μόρφωση, την αισθητική. Προσωπικά αυτά εκτιμώ στους ανθρώπους.
Comments